Plany dnia,  zajęć  lub lekcji  jest to szeroka gama symboli, w których szukamy klucza do komunikacji z naszymi uczniami. W  szkole korzystamy głównie z  obrazków- symboli PCS, czarno- białych piktogramów ale również zdjęć i  etykiet wyrazowych. Służą one strukturyzacji dnia lub zajęć i pozwalają naszym podopiecznym na lepszą orientację w czasoprzestrzeni i przewidywanie tego, co się będzie z nimi działo.

        Wprowadzając  obrazkowe plany początkowo poprzedzamy każde zaplanowane zadanie symbolem wspomagającym czyli obrazkiem ilustrującym czynność wraz z podpisem. Z czasem możemy układać w zasięgu wzroku dziecka cały plan dnia lub  zajęć i kolejno odczepiać wykonane zadania. Mając obrazkowy plan np. zajęć dziecko zawsze może sprawdzić patrząc na tablicę,  czy już kończy zajęcia, a jeśli nie,  kiedy to nastąpi. Może też aktywnie uczestniczyć w tworzeniu planu zajęć, układając przygotowane przez nas obrazki w wybranej przez siebie kolejności. Może również odkładać elementy planu do pojemnika lub w specjalnie wyznaczone miejsce na tablicy po zakończeniu zadania.

Oto przykładowe plany  stosowane w naszej szkole:

Plany aktywności są prostym sposobem na to, by umożliwić dzieciom autystycznym i nie tylko wykonywanie sekwencji czynności samodzielnie, bez większej kontroli osób dorosłych. Plany mogą być zestawem zdjęć, obrazków lub etykiet wyrazowych. Mają wielorakie zastosowanie, np. jako sposób na spędzanie czasu wolnego, przygotowanie posiłków, aktywność fizyczną, poszerzanie umiejętności społecznych i wiele innych. 

Praca ze zdjęciowym plan aktywności do ćwiczeń fizycznych Michała:
1. Chłopiec układa zdjęcia w wybranej przez siebie kolejności (może to zrobić również nauczyciel, rodzic itp.)

           
2. Przechodzi z albumem do holu, otwiera album, pokazuje ćwiczenie, które będzie wykonywał i ćwiczy.

    (FILM NA KOŃCU ARTYKUŁU)

3. Po skończonym ćwiczeniu podchodzi do albumu, przekłada kartkę wskazując kolejną aktywność i ćwiczy na odpowiednim sprzęcie. Sytuacja się powtarza kilkukrotnie - zgodnie z ilością punktów w planie.

            
4. Na koniec Michał zamyka plan, przechodzi z nim do klasy i odkłada na miejsce. 

         
Wszystko to dzieje się z minimalna pomocą nauczyciela!

Po więcej informacji zapraszam do książki: LYNN MCCLANNAHAN i PATRICIA J. KRANTZ, PLANY AKTYWNOŚCI DLA DZIECI Z AUTYZMEM. UCZENIE SAMODZIELNOŚCI, SPOA, Gdańsk 2002